درباره احتمال بازگشت محمدرضا گلزار و رضا رشیدپور به صداوسیما/ چرا یک امر ساده اینقدر پیچیده جلوه می‌کند؟
تاریخ انتشار: ۲۲ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۴۴۸۴۲۴
دعوت از چهره‌هایی که بخشی از پروژه‌ی ضدایران نبودند به تلویزیون کار نسنجیده‌ای نیست؛ این مسئله نه آنچنان است که بخواهیم برای آن جشن و سرور برپا کنیم و نه به چنین قبیح است که برای آن مرثیه‌سرایی کنیم. این موضوع یک اتفاق ساده است. - اخبار فرهنگی -
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری تسنیم، موضوع بازگشت احتمالی آقایان رضا رشیدپور و محمدرضا گلزار به قاب تلویزیون و مشخصاً شبکه 3 سیما، چند روزی است محل بحث و گفتگو و البته بعضاً جدل شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
پس از آن هم این مباحثات و مجادلات ادامه یافته است و احتمالاً شبکه 3 تصور نمی‌کرد که صرف قصد و اقدامات اولیه برای این مسئله تا این حد از کشمکش‌ها و منازعات را درپی داشته باشد؛ البته آنچنانکه در ادامه هم خواهد آمد، شاید یک بخش عمده از مشکل را هم خود شبکه 3 برای خود ساخته است.
در این باره 2 نکته‌ی عمده وجود دارد:
نخست اینکه مشکل فعلی کشور و از جمله صداوسیما با مسئله سلبریتی‌ها بیش از آنکه به هنر یا بی‌هنری سیاستگذاری برگردد، به عدم شناحت این پدیده مربوط است. ظاهراً از سوی برخی – که البته مقصودمان ضرورتاً مدیران صداوسیما نیستند- تصور می‌شود لفظ و هویت «سلبریتی» یا همان «چهره»، یک پروژه فی‌نفسه به طور کامل خطرناک و اسم رمزی است که باید با اساس و ذات آن مقابله شود. صورت عریان‌تر این تحلیل آن است که یک عده‌ای که اسم خودشان را سلبریتی می‌گذارند، ماهیت عجیب و غریبی دارند و مدام در حال توطئه‌اند. در چنین نگاهی، سلبریتی، ذاتاً «بد» و «قبیح» مقوله‌بندی می‌شود و خب به صورت طبیعی باید با اساس آن مقابله شود. بر همین اساس است که برخی رسانه‌ها و بعضی برنامه‌های موردی در صداوسیما و حتی همین شبکه 3، نحوه‌ای از صورت‌بندی را درباره سلبریتی‌ها ارائه می‌کرد که حداقل به بخش مهمی از مخاطب این تصور القا می‌شد که باید با کلیت سلبریتی‌ها مرزبندی و حتی مبارزه کرد!
بازگشت چهره‌ها از معاون سیماامّا مسئله این است که «سلبریتی» چه بخواهیم و چه نخواهیم بخشی از «واقعیت ساختاری» دنیای امروز است؛ دنیای امروز که اگر بخواهیم آن را توصیف کنیم، اسم با مسمّاتری از اینکه بگوییم ما در یک عصر کاملاً رسانه‌ای به سر می‌بریم نمی‌توان بر آن نهاد. آنگاه که دنیا رسانه‌ای شد، به صورت طبیعی «سلبریتی» و «چهره» هم ساخته می‌شود. سلبریتی اسم کوچک مثلاً فلان بازیگر یا خواننده نیست؛ سلبریتی فردی است که در عالم رسانه‌ای، در نسبت با بسیاری دیگر، بیشتر دیده می‌شود و حرفش برای مخاطب بیشتری در معرض شنیدن قرار می‌گیرد.
سلبریتی با تاکید بر واقعیت ساختاری امروز فی‌نفسه نه بد است و نه خوب؛ به صورت طبیعی هم چهره‌ی خوب می‌توان در بین آنها یافت و هم چهره‌ی بد؛ لذا اگر کسی بویژه در صداوسیما بخواهد به ایده‌ی ناپخته‌ی سلبریتی‌ستیزی پناه ببرد، آنگاه اساساً با خودش به تناقض می‌خورد! مهمتر اینکه باید با سلبریتی در حد همان چهره بودنش مواجه شد؛ نه دیگران باید سلبریتی را یک تحلیل‌گر و تئوریسین سیاسی و اجتماعی بدانند و نه خود آن چهره باید چنین جامه گشادی به تنش بپوشد.
دوّم: همچنانکه در مقدمه نیز به آن اشاره‌ی اندکی شد، یک بخش از مشکلی که امروز صداوسیما در دعوت از برخی چهره‌ها به آن برخورد کرده، محصول بعضی اشتباهات خودش هم می‌تواند باشد. اگرچه برخی چهره‌ها و سلبریتی‌ها در فتنه 1401 عمیقاً اشتباه کردند و آب به آسیاب جریان ضدایران ریختند، امّا اینکه بعضی برنامه‌ها و میهمان‌ها چنان بگویند و بتازند که گویی همه‌ی چهره‌ها را باید به یک چوب زد، حالا مخاطبی را پدید می‌آورند که در این گرم و سرد کردن‌ها ممکن است احساسشان ترک بردارد.
جمع‌بندی اینکه حتماً دعوت از چهره‌هایی که بخشی از پروژه‌ی ضدایران نبودند به تلویزیون کار نسنجیده‌ای نیست؛ این مسئله نه آنچنان است که بخواهیم برای آن جشن و سرور برپا کنیم و نه به چنین قبیح است که برای آن مرثیه‌سرایی کنیم. اگر عرصه را درست بشناسیم، این موضوع یک اتفاق ساده است که باید با آن ساده و منطقی برخورد کرد و از مدیریت و تعامل با آنها – با حفظ اصول اساسی- استقبال کرد.
اتفاقاً مناسب است که صداوسیما رویکرد تعاملی خوبی با چهره‌ها در پیش بگیرد؛ چهره‌هایی که البته ممکن است اشتباهاتی هم از آنان سر بزند، اشتباهشان را باید تذکر داد و محاسن و مزیتشان را هم باید تحویل گرفت. و البته که اشتباه با خیانت به وطن فرق می‌کند
انتهای پیام/
منبع: تسنیم
کلیدواژه: بازیگران سینما و تلویزیون رسانه ملی تلویزیون بازیگران سینما و تلویزیون رسانه ملی تلویزیون سلبریتی ها برای آن چهره ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۴۴۸۴۲۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جلوه‌ای از شکوه زندگی امام صادق(ع)
حیدری ابهری در کتاب «من امام صادق(ع) را دوست دارم» روایت‌های کوتاهی را بر اساس منابع پژوهشی و قرآنی درباره زندگی بنیانگذار مکتب تشیع برای کودکان آورده است. - اخبار فرهنگی -
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، مجموعه 14 جلدی «من اهل بیت(ع) را دوست دارم»، اثری از حجت‌الاسلام غلامرضا حیدری ابهری است که تلاش دارد در بستری تاریخی، سبک زندگی اهل بیت(ع) را برای کودکان روایت کند. نویسنده برای نگارش این اثر که از سوی نشر جمال منتشر شده، به سراغ منابع متعدد قرآنی و روایی رفته است. هانیه عدالتی، فعال حوزه کتاب، در یادداشتی به معرفی هشتمین مجلد این مجموعه پرداخته؛ جلدی که در آن زندگی رئیس مذهب تشیع، امام صادق(ع) روایت شده است. یادداشت او را می‌توانید در ادامه بخوانید:
امام صادق(ع) در زمان خودشان شاگردان زیادی پرورش دادند و بسیاری از دانشمندان از اقصی نقاط دنیای اسلام برای مسائل علمی به ایشان مراجعه می‌کردند و در جلسات درس امام(ع) شرکت داشتند. کودکان و نوجوانان ما می‌توانند در علم‌آموزی و دیگر فضائل اخلاقی و تربیتی ایشان را الگوی خود قرار دهند. کتاب‌های داستانی با محوریت شخصیت و زندگی امامان معصوم(ع)، بستر تربیتی و آموزشی خوبی برای برای کودکان و نوجوان هستند. در این داستان‌ها علاوه بر اینکه کودک با امام(ع) آشنا می‌شود، به طور غیر مستقیم اخلاق و صفات پسندیده را هم می‌آموزد.
نشر جمال مجموعه 14 جلدی «من اهل بیت (ع) را دوست دارم» را منتشر کرده و در هر جلد به زندگی‌نامه یکی از اهل بیت (ع) می‌پردازد. نویسنده این مجموعه، حجت‌الاسلام غلامرضا حیدری ابهری، نویسنده و محقق در حوزه تعلیم و تربیت کودکان است و آثار متنوعی در زمینه ادبیات دینی کودکان و نوجوانان دارد.
کتاب «من امام صادق(ع) را دوست دارم» هشتمین جلد از این مجموعه است. مبنای کتاب بر پایه مودت و دوستی اهل بیت(ع) است و کتاب با این جمله شروع می‌شود؛ من امام صادق(ع) را دوست دارم. بعد از آن در معرفی امام به عنوان امام ششم شیعیان به پدر و مادر آن حضرت که امام باقر(ع) و بانو ام‌فروه بودند و جایگاه والای مادر امام از زبان خودِ امام اشاره شده است. یکی از راه‌های ایجاد رابطه دوستی و مودت در جان کودکان نسبت به امام، شاد کردن آنها در شادی اهل‌بیت است. اولین صفحه کتاب، تصویر کودکانی است که به مناسبت 17 ربیع‌الاول که میلاد پیامبر(ص) و امام صادق(ع) است جشن گرفته و خوشحال‌اند. حُسن سلیقه نویسنده و تصویرگر کتاب، حکیمه شریفی در این رابطه ستودنی است.
دوران امامت امام صادق(ع)، همزمان با درگیری حکومت‌های بنی‌امیه و بنی‌عباس بود و این تحولات فرصتی به حاکمان وقت برای سختگیری و ایجاد محدودیت برای شیعیان نمی داد. امام صادق(ع) از این فرصت ایجاد شده استفاده کردند و علوم اسلامی را گسترش دادند و شاگردانی، عالم و دانشمند تربیت کردند. نویسنده این موضوع را به زبان ساده و قابل فهم برای کودکان توضیح داده و در نهایت دلیل معرفی کردن امام صادق(ع) به عنوان رئیس مذهب شیعه را بیان می‌کند.
زمانه زر و زور و گل محمدی!حیدری ابهری نمونه‌هایی از سبک زندگی امام صادق(ع) در قالب روایت کوتاه آورده تا کودکان با ابعاد متفاوت زندگی ایشان آشنا شوند. در یکی از این حکایت‌ها، از کار کردن و تلاش امام برای به دست آوردن هزینه‌های زندگی، داستانی آورده است. در حکایتی دیگر ضمن آشنایی مخاطب با علم غیب امام، تأکید ایشان را بر احترام به مادر بیان می‌کند. آگاهی از مسلط بودن امام(ع) به تمام زبان‌ها قطعاً برای کودکان جالب و شگفت‌انگیز خواهد بود. در این مورد نمونه‌ای از سخن گفتن امام(ع) به زبان فارسی آورده شده است.
در نهایت، موضوع مسموم شدن و شهادت امام(ع) بیان می‌شود تا مخاطب با سیمای واقعی دشمنان اهل بیت(ع) آشنا شود و بداند که دین اسلام، آسان به دست ما نرسیده است. آخرین ساعات حیات امام صادق(ع) و سفارششان به نماز این‌چنین به تصویر کشیده شده است:
«او در آخرین ساعات زندگی اش، چشمانش را باز کرد و به خانواده‌اش فرمود: همه خویشانم را نزد من بیاورید. انگار امام(ع) کار مهمی با آنان داشت. وقتی خویشاوندان حضرت آمدند، امام(ع) در مورد اهمیت نماز با آنها صحبت کرد. حضرت به آنها هشدار داد که هرگز نسبت به نماز بی‌توجه نباشند و آن را سبک نشمارند.»
در پایان کتاب معرفی مختصر و شناسنامه‌ای و سه نمونه از سخنان نورانی حضرت آمده است کتاب «من امام صادق(ع) را دوست دارم» درکتابنامه رشد آموزش و پرورش معرفی شده و مناسب کودکان 8 تا 12 سال است.
انتهای پیام/
هفت مصدوم و کشته بر اثر برخورد سواری تارا و پراید در بویین میاندشت